Toen ik begin augustus 2020 weer een moeilijke dag had, was dat voor mijn moeder de welbekende druppel. Zij plaatste een open brief aan mij, aan alle pesters en hun ouders (in het algemeen) op social media, het gevolg was een explosie aan berichten. Binnen no time ging het bericht van mijn moeder viraal, het werd tienduizenden keren gedeeld. Zo kwam het dat ik binnen 48 uur van 75 volgers naar ruim 50.000 volgers ging op Instagram. Bizar! Inmiddels zijn de volgers verminderd naar ruim 30.000 (in het begin is het een nieuwtje en daarna verliest men de interesse), maar het aantal volgers is niet belangrijk. Mijn doel is om zoveel mogelijk mensen te bereiken. Ik ben junior ambassadrice geworden van Stichting Stop Pesten Nu en daar vraag ik graag aandacht voor. Heel veel media wilden in het begin een interview met mij en daar hebben we ook gehoor aan gegeven. Want pesten MOET stoppen. We hadden de media kunnen negeren, maar dan werd het weer in de doofpot gestopt. Het moest nu maar eens over zijn.

Hieronder een klein stukje uit de open brief die mama online heeft gezet als oproep naar de pesters en hun ouders. 

'Allerliefste en allermooiste Suze,

Mijn moederhart breekt als je op een doodgewone dag thuis komt uit school. Je kijkt verdrietig en je wilt meteen naar boven om even op bed te gaan liggen. Je bent moe zeg je...Ik merk aan je dat er iets is, maar ik laat je maar even. Na een kwartiertje loop ik naar boven en ga ik op de rand van je bed zitten. Rode ogen en natte wangen...de pijn is van je gezichtje af te lezen. Ik neem je in mijn armen en vraag je of je me wil vertellen wat er is. Eerst zegt je dat er niets is, dus ik wieg je even heen en weer en strijk door je haren. Uiteindelijk begin je te praten, bijna zonder adem te halen. ‘Ze deden wéér gemeen mam’, zeg je snikkend. ‘Ze zeggen weer dat ik lelijk en raar ben, dat ik stink en dat mijn voetbalpakje nep is. En daar word ik zo onzeker van mam’

Via marktplaats hadden we een leuke stuntstep gevonden. Wat was je er trots op. Je wilde meteen naar de speeltuin om deze te laten zien aan je klas -en schoolgenootjes die ook in de buurt wonen. Dat trotse gevoel was van korte duur, verdrietig kwam je thuis. ‘Mam, ik mag niet meedoen want mijn step is niet nieuw zeggen ze’ ‘Ze zijn gewoon jaloers op jouw mooie step’ zei ik. ‘Ga maar lekker voor het huis steppen.’ Maar de lol was er al snel vanaf voor je. Kort daarna brak er een wieltje af, dus is papa samen met jou een gloednieuwe stuntstep wezen kopen. Groen met zwart, jouw lievelingskleuren van toen. Dolgelukkig was je. Weer ging je trots naar de speeltuin, maar ook deze keer was je step niet goed genoeg. Hij was te klein, of hij was niet echt. Om moedeloos van te worden.

In je klas worden kinderen uitgenodigd voor een kinderfeestje. Hoopvol wacht je dan ook op een uitnodiging en helaas is dat tevergeefs. Heel zelden krijg je een uitnodiging en als je er eentje krijgt dan ben je helemaal in de wolken. Je wilt dan meteen naar de speelgoedwinkel om alvast een cadeau of een bon te gaan halen. Als er dan zo’n feestje is waarvoor je weer geen uitnodiging hebt gekregen, plannen wij onze eigen meidenmiddag en probeer ik je duidelijk te maken dat je in ieder geval één echte BFF hebt, namelijk mama. En dan verschijnt er weer een glimlach op je mooie bekkie. Dit is één van de redenen dat je tegenwoordig veel vaker alleen wilt spelen. Met je eigen speelgoed in je eigen veilige wereld, en de mooiste armbandjes maken. En wat doe je dat goed! Je bent een eigen ‘bedrijfje’ begonnen zoals je dat zo mooi zegt. Je zit boordevol ideeën en maakt de leukste armbandjes, enkelbandjes en sleutelhangers. Mijn lieve mooie creatieveling. Je maakte zelf foldertjes en deelde deze op school uit in de laatste week voor de vakantie, maar werd daarom keihard uitgelachen. Zodra je weer een voorraadje sieraden hebt gemaakt, ga je met je tas richting de Action om daar voor de deur jouw mooie zelfgemaakte sieraden te verkopen. Ook al staan er dan een paar jongens uit de buurt/klas op de hoek te schreeuwen dat niemand iets bij je moet kopen. Het is zelfs een keertje zo erg geweest dat deze bewuste kinderen een armbandje bij je kwamen kopen. Nadat ze hadden betaald trokken ze het armbandje kapot en wilden ze hun geld terug en schopten ze jouw mooie sieradenrekjes om. Maar je hield je poot stijf en bleef daar zitten om te verkopen en toch kwam je iedere keer met je welverdiende centjes thuis. Zo trots was je dan...en papa en mama ook! Ook heb je je eigen Instagram account www.instagram.com/suzeterhaar en verkoop je jouw creaties online. Dit is echt jouw ding, jouw uitlaatklep……'

Wil je de hele brief lezen?
Dat kan via onderstaande button

Inmiddels zijn we een tijdje verder en gaat het wat het pesten betreft een stuk beter. Al is het niet altijd even makkelijk. Het pesten heeft een stempel op mijn leven gedrukt dat zo nu en dan weer naar boven komt. Ik heb sinds een tijdje gesprekken om nare en sombere gedachten opzij te zetten, want dat is niet zomaar over. Het heeft er behoorlijk ingehakt en dat is niet zo gek.

 Ik heb een armbandje ontworpen tegen pesten. Dit was een tip van een aantal Instagram volgers. Zo is mijn webshop ontstaan. Wil je meer weten over dit armbandje en ben je benieuwd naar het bedrag wat ik heb gedoneerd? Kijk dan in het menu Stop Pesten Nu

Ontwerpen vind ik leuk, hier kan ik al mijn creativiteit in kwijt. Inmiddels heb ik mijn eigen goedlopende webshop met sieraden en accessoires. Er is een leuke samenwerking geweest met het kinderkledingmerk B.Nosy en het kinderkledingmerk Bobbi Ravioli. Meer weten? Kijk dan in het menu Kledinglijn

Na aanleiding van alle mediaberichten nam motorclub B.A.C.A (Bikers Against Child Abuse) contact met mijn moeder op, omdat zij persoonlijk bij mij een armbandje wilden kopen. Het was ontzettend indrukwekkend om al die brullende motoren de straat in te zien en vooral te horen rijden. Allemaal stoere mannen en vrouwen die speciaal voor mij naar Spakenburg kwamen, echt geweldig. Hier zijn  natuurlijk een paar plaatjes van geschoten en deze vind je terug in het menu Foto’s

Ik ben een tijdje groot fan van Lieke Martens van de oranje leeuwinnen geweest en wilde zelfs een tijdje profvoetbalster worden. Inmiddels is dit gewijzigd naar astronoom, astronaut of sterrenkundige. Ik heb van Lieke twee prachtige voetbalshirts mogen ontvangen gesigneerd en wel. Deze zijn heilig verklaard. Naast deze shirts heb ik kaartjes, kado's en dozen vol met kralen gekregen van allemaal lieve bekende en onbekende mensen vanuit de hele wereld. Australië, Amerika, Canada, Oostenrijk, Zweden, Noorwegen, België, Duitsland, Johannesburg, Oekraïne, Engeland en dan hebben nog niet eens alles opgenoemd. Een klein overzichtje hiervan kun je vinden bij Foto’s

Bericht van mijn ouders:

Suze heeft natuurlijk ook nog lekker vrije tijd net zoals ieder ander kind. Als ouders hebben wij de plicht om alles in goede banen te leiden en vooral te zorgen dat Suze dingen doet die zij echt leuk vindt om te doen, niet omdat het moet. Het is belangrijk dat zij iets doet waar zij achter staat. Daarom ontlasten wij haar als ouders en broer, zodat zij nog lekker kind kan en mag zijn, zoals het hoort. In haar vrije tijd gaat Suze graag trampolinespringen, bouwt ze kunstwerken van Lego en maakt zij graag sieraden. Dat is ook de reden dat we samen met Suze een webshop hebben opgezet. Hier verkoopt zij sieraden en accessoires, een grote droom van Suze. Mama beheert de webshop, want Suze is daar natuurlijk veel te jong voor. Maar Suze mag zelf bepalen welke items in de webshop worden verkocht. Vaak zijn het zelf ontworpen sieraden, soms ook sieraden die we samen hebben ingekocht of die Suze zelf heeft ontworpen. Soms komt mama iets heel leuks tegen voor in de webshop, maar dan vindt Suze het niet zo leuk. Dan komt het dus niet in de webshop. 

Suze mag zelf niets plaatsen op social media zonder toestemming van haar ouders. We beheren met elkaar haar accounts. Het is natuurlijk heel erg leuk al die volgers, maar helaas gaat online pesten ‘gewoon’ door en zitten er altijd een aantal rotte appels tussen. Jaloezie doet hele rare dingen met mensen en we weten inmiddels dat afgunst een nare ziekte is...Wij als ouders proberen dit zoveel mogelijk te filteren en te verwijderen, maar helaas kunnen we niet alles voor zijn. We hebben inmiddels al duizenden accounts moeten verwijderen en blokkeren, omdat ze hele nare reacties kreeg. Het is een dagtaak, dat weten we wel. Het aller aller belangrijkste is in dit geval Suze. Dat zij doet wat zij leuk vindt. Na al deze hectiek zijn er prachtige uitdagingen op haar pad gekomen en dat heeft zij dik verdiend.

Suze ontving en ontvangt nog steeds heel veel dm’s en mailtjes, het is bijna onmogelijk om iedereen persoonlijk een berichtje terug te sturen, maar we doen ons best. Nu Suze zoveel volgers heeft, krijgt ze regelmatig aanvragen en samenwerkingen aangeboden. Op zich heel erg leuk natuurlijk, maar het feit blijft dat Suze nog een kind is en uiteindelijk zelf moet beslissen wat zij leuk vindt om te doen en wat niet. Zij wil alleen iets doen dat echt bij haar past en waar zij achter staat. Suze verkoopt regelmatig haar armbandjes bij winkels, dat vindt ze erg leuk om te doen. Helaas is dat door Corona niet altijd mogelijk geweest. Dus heb je iets leuks in gedachten? Je mag Suze altijd mailen: onlybysuus@gmail.com